Deska fazowana to taka, która ma zeszlifowane krawędzie tak, że tworzy to wizualne wrażenie delikatnej „fugi” w kształcie litery V.

Deska bez fazy wymaga przede wszystkim tradycyjnej obróbki, czyli cyklinowania, a następnie kilkukrotnego lakierowania lub olejowania. Nie może być to produkt wykończony fabrycznie, ponieważ na łączeniach desek mogą pojawiać się niewielkie krawędzie i szparki, które powstają na skutek naturalnej pracy drewna.

Deska fazowana może być z 4 stron lub też z 2 stron (wzdłuż deski). Pamiętajmy jednak, że deska fazowana 2 stronnie ma gładkie krawędzie na pozostałych dwóch bokach, a więc może być narażona na powstawanie na tych bokach delikatnych szczelin i niewielkich uskoków, co jest charakterystyczne, zwłaszcza w okresie zimowym.

Drewno fazowane z każdej strony należy do grupy najbezpieczniejszych. Fazowanie sprawia, że nie są wyczuwalne niewielkie różnice na grubości, a powstałe w okresie grzewczym szparki nie są widoczne. Deska po za tym jest dużo naturalniejsza. Ogromną zaletą tego rodzaju obróbki jest możliwość fabrycznego wykończenia.

Co ważne, fazki robione są pod takim kątem, że powstały dołek jest na tyle łagodny, iż nie ma prawa zbierać się tam kurz i brud.

Podłogi drewniane nadają się do ułożenia w łazienkach. Podstawowym kryterium wyboru drewna w łazience jest jego stabilność, czyli odporność na zmiany wilgotności i temperatury. Powierzchnię podłogi najlepiej przeszlifować po ułożeniu, a następnie zabezpieczyć olejem (preferowane) lub lakierem.

Olej nie zamyka porów drewna, dzięki czemu drewno „oddycha” i dopasowuje się w sposób naturalny do warunków otoczenia. Do najstabilniejszych gatunków należą: Teak (patrz galeria) oraz Merbau.

Podłogi drewniane pięknie komponują się w łazience z płytkami, a także z drewnianymi płytkami ściennymi. Dodatkowo drewno jest o wiele cieplejsze niż płytka, co jeszcze bardziej podkreśla jego ponadprzeciętność.

Lakier tworzy twardą powłokę ochronną, dlatego jest to szczególnie dobre rozwiązanie do miękkiego drewna. Jednak przy drewnie o wyższej twardości jak dąb, jesion, akacja, czy gatunki egzotyczne lakier nie jest już koniecznością, ponieważ drewno jest samo w sobie bardzo twarde i odporne, a ewentualne uszkodzenie powstanie tylko na powłoce lakierniczej. Dużą zaletą podłóg lakierowanych jest łatwość czyszczenia (wystarczy lekko wilgotny zwykły mop). Lakier podkreśla naturalny kolor drewna i całą jego strunkturę. Pamiętajmy, że aby zlikwidować każde uszkodzenie i zarysowanie powstałe wskutek eksploatacji, trzeba cyklinować całą powierzchnię.

Zaletą powłoki olejnej jest jej łatwa odnawialność. Sam proces nakładania oleju jest bardzo prosty i szybki – na każdą powierzchnię olej można nakładać przy pomocy szmatki, mopa, wałka (nakładając preparat wzdłuż słojów). Olej wsiąka w pory drewna, dzięki czemu deska „oddycha” i jest mniej narażona na kurczenie się. Dobrym rozwiązaniem jest zastosowanie olejowosków, które dodatkowo tworzą na powierzchni deski warstwę ochronną. Podłoga pokryta olejem jest bardzo naturalna, podkreślone zostają elementy usłojenia oraz sęki. W okresie zimowym olej pracuje z deską, a więc nie ma groźby, że na powierzchni będą tworzyły się pęknięcia.

Nie trzeba bać się konserwacji podłóg olejowanych. Jest ona bardzo łatwa i szybka, a jej częstotliwość zależy od intensywności użytkowania. Tak więc w przypadku warunków domowych, nie jest ona częstsza niż raz do roku. W wielu przypadkach zabiegi takie przeprowadzane są znacznie rzadziej (zwłaszcza jeśli podłoga jest myta płynami przeznaczonymi do podłóg olejowanych). Renowacje powierzchni można przeprowadzać samodzielnie, używając najprostszych narzędzi – szmatki, a olej można nakładać miejscowo. Podłogi Drewniane Porady

Tak. Jest to komfortowe rozwiązanie, a drewno można stosować na ogrzewniu podłogowym

W okresie zimowym, gdy wilgotność powietrza jest na niskim poziomie, a temperatura nagrzanego drewna jest wyższa, można spodziewać się powstawania niewielkich szczelin pomiędzy deskami, spowodowanych przesuszeniem warstwy wierzchniej. Jest to zjawisko normalne, spowodowane właściwościami drewna. Aby temu zapobiec można w tym czasie zapewnić odpowiednie nawilżanie powietrza w pomieszczeniu (ogólnie dostępne są nawilżacze powietrza). Wybierając gatunek drewna, z którego będzie ułożona podłoga, należy się kierować przede wszystkim niskim współczynnikiem skurczu i rozkurczu. Takie właściwości posiadają przede wszystkim: merbau, iroko, douussie, a z krajowych gatunków drewna: dąb i akacja. Deska z warstwą wierzchnią z drewna klonu, buku, grabu nie nadaje się do stosowania w pomieszczeniach z ogrzewaniem podłogowym. Powodem jest duża rozszerzalność i kurczliwość w porównaniu do innych gatunków drewna.

W przypadku zdecydowania się na montaż deski lub mozaik,i należy stosować odpowiedni klej (preferowany przy ogrzewaniu podłogowym), który zachowa elastyczność w trakcie długoletniego użytkowania podłogi na ogrzewaniu. Zaleca się do tego stosowanie dwuskładnikowych klejów poliuretanowych. Uwagę należy zwrócić również na sposób wykończenia podłogi. Szczególnie wart polecenia w przypadku ogrzewania podłogowego jest olej, który wnika w pory drewna i pracuje razem z nimi, a więc nie jest narażony na pęknięcia tak jak lakier.

Ze względu na wskaźnik przewodzenia ciepła niekorzystne jest układanie litego drewna, gdyż ma ono zazwyczaj grubość znacznie powyżej 15 mm, a także jest mocno narażone na krzywienie się ze względu na mniejszą stabilność (im szersza deska tym większa praca). Natomiast korzystne jest stosowanie podłóg warstwowych, takich jak deska 3 warstwowa i 2 warstwowa (ta ma odpowiednią konstrukcję na ogrzewanie podłogowe, a jej zaletą jest też duża warstwa wierzchnia nadająca się do szlifowania), których opór cieplny nie przekracza wymaganych norm ( 0,17 m kw. K/W ). Krzyżowe ułożenie poszczególnych warstw wyraźnie hamuje pracę drewna i ogranicza powstawanie szczelin pomiędzy nawet bardzo szerokimi deskami.

Podłogi lakierowane na co dzień zamiatamy miękką zmiotką, myjemy mopem (wilgotnym, a nie mokrym) lub odkurzamy. Pamiętajmy, by używać specjalnych końcówek odkurzacza – szczotki do parkietu. Twarda końcówka może zarysować powierzchnię i na trwałe ją uszkodzić. Codzienne odkurzanie czy zamiatanie podłogi jest niezwykle istotne. Nanoszony piasek i kurz rysują powierzchnię, dlatego należy na bieżąco usuwać je z podłogi. Podłogi nie muszą (a nawet nie powinny) być codziennie myte. Woda ma zdecydowanie zły wpływ na drewniany parkiet, dlatego też stosujmy ją raz na kilka dni lub w przypadkach zabrudzeń niemożliwych do odkurzenia. Pamiętajmy, by stosować wodę z detergentem. Lepszym rozwiązaniem jest wybór specjalistycznych preparatów, które pozostawiają na lakierze warstwę ochronną, odświeżając ją i zapobiegając matowieniu. Rozcieńczone z wodą środki nakładamy dobrze wyciśniętym mopem czy ścierką, nie pozostawiamy podłogi mokrej. Najlepiej stosować się do instrukcji przygotowanej przez producenta płynu.

Olejowane podłogi na co dzień należy zamiatać miękką miotłą lub odkurzać, nakładając na rurę od odkurzacza odpowiednią końcówkę, by nie zarysować posadzki. Drewno nie lubi wody, olej oczywiście zabezpiecza poniekąd powierzchnię przed wilgocią, ale do mycia podłóg należy używać wilgotnych, a nie mokrych szmatek czy mopów. Do wody należy dodać odpowiednią ilość środka do mycia. Warto wybrać te preparaty, które przeznaczone są właśnie do podłóg olejowanych, gdyż pielęgnując i czyszcząc podłoże nie usuwają tłuszczów ochronnych na powierzchni. Umyta podłoga powinna być wytarta do sucha miękką ścierką lub suchym mopem. Na rynku dostępne są specjalne środki do odświeżania podłóg drewnianych, które polerują powierzchnię, a nawet uzupełniają drobne rysy czy ubytki. Jeżeli zarysowania czy przetarcia są większe, podłoga olejowana może zostać odnowiona, bez konieczności cyklinowania.

Podłogi drewniane pomimo zabezpieczenia ich powierzchni twardymi olejo – woskami OSMO nie są zwolnione z obowiązku pielęgnacji. Największym zagrożeniem dla podłóg drewnianych, również wykończonych olejo – woskami OSMO, jest piasek po obciążeniem ludzkiego ciała. W związku z faktem, że zewnętrzna powłoka OSMO jest bardzo twarda podlega zarysowaniom. Dlatego też odpowiednia konserwacja podłóg drewnianych olejowanych systemem OSMO jest tak bardzo ważna.
Poniżej przedstawiamy zestaw kilku wskazówek dotyczących użytkowania i konserwacji podłóg drewnianych, których zastosowanie pozwoli Państwu cieszyć się piękną podłogą drewnianą przez lata.

1. Po naniesieniu powłok Osmo przez czas 10 dni nie przykrywaj podłogi dywanem lub folią polietylenową (w razie konieczności przykryj tekturą falistą),

2. Zapewnij możliwości cyrkulacji powietrza w pomieszczeniu (produkt utwardza się poprzez oksydację tlenem),

3. Nie myj powierzchni Osmo na mokro przed upływem 10 dni od naniesienia powłok (nawet czystą wodą),

4. Pierwszą pielęgnację (środek do czyszczenia i pielęgnacji wosku 3029) możesz wykonać nie wcześniej niż 10 dni od naniesienia powłok Osmo,

5. Chodzić po powierzchni możesz już następnego dnia od naniesienia powłok, ale pamiętaj aby nie użytkować ich intensywnie ( np. przesuwanie mebli lub chodzenie w twardym obuwiu),

6. Zabezpiecz meble systemem podkładek filcowych,

7. Pod fotele z kółkami zastosuj specjalistyczne maty ochronne,

8. Zastosuj system zbierania brudu (wycieraczki np. przed wejściem i po wejściu do obiektu, domu). Prawidłowo zaprojektowany system wycieraczek powinien zawierać 3 strefy czyszczenia: zgrubną, pośrednią i osuszającą. W użytku publicznym system zbierania brudu powinien wynosić minimum 2,5 metra bieżącego ciągu czyszczącego,

9. Usuwaj zawsze na bieżąco piasek i kurz z powierzchni Osmo (odkurzacz, ściereczka, mop ),

10. Oddziel gumowe elementy wyposażenia domu lub przedmioty od powłok Osmo (powłoki mogą reagować z gumą),

11. Do codziennego mycia używaj środka o nazwie Wisch Fix 8016 (wg.zaleceń karty aplikacji). Podłogę zawsze należy myć wilgotnym a nie ociekającym mopem (wytrzyj nadmiar wilgoci suchą szmatką),

12. Miejscowe intensywne zabrudzenia usuwaj Środkiem do Pielęgnacji i Czyszczenia Wosku Spray 3031 lub Środkiem do Renowacji i Czyszczenia i Wosku 3029 (wg. karty aplikacji),

13. Wszelkie widoczne uszkodzenia to nic innego jak zarysowania powierzchni powłok twardego wosku, które należy likwidować poprzez nanoszenie Środka do Renowacji i Czyszczenia Wosku 3029 (wg. Karty aplikacji). W użytku domowym czynność tą należy wykonać kilka razy w roku (w przypadku widocznych uszkodzeń – ścieżek komunikacyjnych). W użytku publicznym należy stosować ten produkt minimum 1 raz w tygodniu (pielęgnacja ta może być wykonana przez użytkownika lub firmę parkieciarską),

14. W czasie prac remontowych zabezpiecz podłogę przed zniszczeniem (np. tekturą falistą),

15. Głębokie uszkodzenia powłok Osmo należy zeszlifować delikatnie papierem o granulacji 120, następnie odpylić i nanieść (np. szmatką) adekwatny do zastosowanego wosk olejny (np. 3032 lub inny) we właściwej ilości powłok.